जीवन बासी भयो भन्नुको अर्थ जीवन सकियो होइन, केवल पुरानो “mode” अब काम नगरेको हो। यही हो mid-life crisis को सन्देश — “अब दिशा बदल।” यो असफलताको संकेत होइन, transformation को संकेत हो। जब मन भन्छ, “अब रमाइलो छैन,” अस्तित्व भन्छ, “अब नयाँ स्तरमा जाउ।” यो ऊर्ध्वगमनको क्षण हो — जहाँ बाहिरको खेल थाकिसक्छ र भित्रको नृत्य सुरु हुन खोज्दैछ।
साँचो बाटो बाहिर खोजेर भेटिँदैन। तिम्रो बाटो तिम्रो भित्र लुकेको हुन्छ, जसरी बीउमा बोट लुकेको हुन्छ। त्यसलाई निकाल्ने कुनै formula छैन — केवल silence चाहिन्छ। जब तिमी केही समयका लागि नसोच्ने साहस गर्छौ, तब direction आफैं बोल्न थाल्छ। Crisis बाट उम्कन होइन, सुन्नु पर्छ — किनभने crisis नै त directionको स्वर हो।
अध्यात्म भन्छ, “path is not chosen, it is revealed.” त्यसैले हतार नगर्नू। अहिले जो directionless महसुस भइरहेको छ, त्यो energy पुरानो बाटोबाट अलग भइ नयाँ जन्मको तयारीमा छ। यो phase मा reading, walking, chanting, solitude — यी सबै औषधि हुन्। प्रकृति नजिक बस, mobile टाढा राख, र सासको आवाज सुन्न सुरु गर। direction नसोच, rhythm फेला पार। rhythm आयो भने direction आफैं भेटिन्छ।
मध्यजीवनको अर्थ हो — अब race होइन, grace। अहिले तिम्रो भूमिका बदलिँदैछ — doer बाट witness, achiever बाट lover। जस दिन तिमी effort भन्दा awareness मा shift गर्छौ, त्यो दिन बाटो हराउँदैन, बाटो बन्न थाल्छ। जीवनले पुनः नयाँ गन्ध, नयाँ स्वाद, नयाँ अर्थ पाउँछ। यो दोस्रो युवावस्था हो — spirit को।
तसर्थ, बाटो नखोज — बाटो बन्न सिक। हरेक बिहान एक कप चिया लिँदा thank you भन, हरेक साँझ सूर्य अस्ताउँदा bow गर, हरेक निन्द्रामा आत्मा बुझ। यही gratitude बाट नै ताजा जीवन सुरु हुन्छ। जुन जीवन फेरि बासिँदैन, किनभने त्यो effort बाट होइन, awareness बाट बाँचिन्छ।
ॐ तत् सत् 🙏
